วันจันทร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

เมืองไทยของเรา      เข้าทางลำบาก
เพราะคนใช้ปาก      พูดจาถากถาง
ด่าทอโจมตี              กาลีทุกทาง
สามัคคีอับปาง        ทุกอย่างวุ่นวาย

พวกมึงชั่วช้า          เลวสารพัด
พวกมึงพวกสัตว์    พวกมึงบัดสี
พวงมึงโกงกิน        ทรัพย์สินอัปปรีย์
พวกกูไม่มี              กินขี้กินตังค์

ข่าวทะเลาะกัน     ทุกวันทุกวี่
ทับถมโจมตี          เห็นขี้เห็นไส้
ประชาชนเรา        ก็เศร้าหัวใจ
ได้รับพิษภัย         ไร้สามัคคี

เลิกทะเลาะกัน     ทุกวันทุกวี่
พอเถอะพอที         ไอ้-อีไม่เอา
เมืองไทยเรานี้        สามัคคีกันหนา
พี่ ป้า น้า อา           ช่วยทีช่วยที
Cr. เจ้าคุณพิพิธ

การแบ่งฝัก แบ่งฝ่าย เกิดขึ้นเมื่อเราเลือกมองแต่ข้อบกพร่องของคนอื่น
เลือกมองแต่ความแตกต่างในตัวผู้อื่น ทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริง
เราทุกคนมีความเหมือนมากกว่าความต่าง
ทุกคนมีพ่อแม่พี่น้อง ทุกคนอยากเป็นคนดี
อยากมีความสุข เคยประสบความพลัดพรากสูญเสีย
รักชาติบ้านเมือง ฯลฯ
หากเราหันมามองเห็นความเหมือนของกันและกันให้มากขึ้น
ใส่ใจกับความแตกต่างให้น้อยลง

เราจะรักและเอื้ออาทรกันมากกว่านี้


วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

เด็กๆ มันบ่น ประชาชนเบื่อจนคนในชาติเกือบจะเป็นบ้า เพราะนักปกครองดีแต่พูด
อวดดี
หูเบา
ปากบอน
บุ่มบ่าม
บ้าระห่ำ
และหลงอำนาจ
ขอทีเถอะ อุตสาห์ได้ขึ้นไปเป็นผู้นำของคนแล้ว ตั้งสติเสียใหม่ สำรวจดูว่าอะไรเป็นหน้าที่ที่แท้จริงของนักปกครอง ถ้าตั้งสติดีแล้วยังคิดไม่ออก หรือคิดออกแต่ไม่มีความรู้ความสามารถที่จะบริหารงานได้ก็ควรเปิดโอกาสให้คนอื่นได้ขึ้นไปทำงานแทน

อะไรที่ไม่ควรพูดก็อย่าพูด สิ่งที่เขาพูดวิจารณ์ถ้าเป็นจริงก็อย่าเคือง อะไรที่ไม่เป็นเรื่องก็อย่าทำให้เป็นเรื่อง เพราะบ้านเมืองเป็นของพวกเราทุกคน

วันศุกร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

วันที่ 22 พฤษภาคม 2557 คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) เริ่มก่อการปฏิวัติ โดยเจตนาแรกที่บอกแก่ประชาชนว่าที่ต้องทำเช่นนี้เพราะ ต้องการให้บ้านเมืองเกิดความสงบ ในขณะที่ตาสี ยายสาที่ก้มหน้าก้มตาทำมาหากินอยู่ในชนบทพอทราบข่าวการปฏิวัติถึงกับรำพึงว่า
“นี้บ้านเมืองกรูไม่สงบตั้งแต่เมื่อไหร” แน่นอนละ จะด้วยเหตุผลไหนก็ตามทีเมื่อได้ขึ้นนั่งบนหลังเสือแล้วยังไงต้องอยู่ต่อไป
เพื่อให้เกิดความชอบธรรมในการปกครองประเทศ ก็ต้องสร้างผลงานให้เกิดขึ้น ด้วยการดำเนินตามแบบแผนของคณะปกครองที่ขึ้นมาเป็นรัฐบาลโดยการปฏิวัติ ถ้าใครเคยศึกษาก็จะรู้ว่ามันมีอยู่ไม่กี่แผนงาน คือ
1. กำจัดคนเก่าที่ไม่เข้า “พวก” ออกจากระบบ
2. เอาคนใหม่ที่เป็นพวกขึ้นมาทำงาน
3. แก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อเอื้อประโยชน์แก่การทำงานของพวก และเพื่อเอื้อประโยชน์แก่พวกที่สนับสนุนตนด้วย
4. เปิดให้มีการเลือกตั้งเพื่อสร้างความชอบธรรม
เมื่อทุกขั้นตอนผ่านไปได้ด้วยดีบ้านเมืองเราก็จะมีการเลือกตั้ง แต่ ณ ปัจจุบันยังติดอยู่นิดหน่อยคือรัฐธรรมนูญที่ร่างออกมายังไม่ผ่านการเห็นชอบสักที
ในฐานะคนไทยคนหนึ่ง ก็อยากจะเห็นบ้านเมืองมีนักปกครองหน้าใหม่ ที่มีทั้งความรู้ความสามารถและคุณธรรมความดีเข้ามาบริหารประเทศ จึงใคร่อยากจะฝากถึงผู้ที่มีส่วนในการร่างรัฐธรรมนูญทั้งหลายช่วยสำเหนียกด้วยว่า จะยกเลิกรัฐธรรมนูญฉบับเก่าไม่ว่าจะด้วยเหตุอันใดก็ตาม หรือรัฐธรรมนูญมาตราใหม่ที่ช่วยกันร่างขึ้นมาจะไม่นำมาซึ่งความขัดแย้งภายในบ้านเมืองของเราอีก เพราะรัฐธรรมนูญคือชะตาของชาติ ชะตาจะยาวหรือชะตาจะขาด ก็อยู่ที่ความเฉลียวฉลาดและความรับผิด รับชอบของพวกท่าน